من اهل بلخ هستم، وُجوهی را به عنوان سهم امام‌ علیه السلام جمع‌آوری نمودم که نیمی از آن‌ها طلا و نیمی دیگر نقره بود.

بزّازی در قم زندگی می‌کرد، او مرد مؤمنی بود ولی شریکی داشت که مرجئی مذهب بود

مردی مبلغی را برای تحویل به ناحیه مقدّسه بُرد، او بدین وسیله می‌خواست علامت و معجزه‌ای که نشانگر امامت حضرت‌ علیه السلام است مشاهده کند.

در مصر ملکی داشتم می‌خواستم اسناد قانونی‌اش را تهیه و تنظیم نمایم

روزی محمّد بن عثمان، دوّمین نائب امام‌ علیه السلام مرا به نزد خود فرا خواند، وی چند تکه پارچه‌ای که نوشته شده بوده ...

زینب، همسر محمّد بن عبدیل آبی - که اهل آبه بود - سیصد دینار سهم امام‌ علیه السلام داشت.

اموال زیادی متعلق به امام زمان‌ علیه السلام که بیشتر پارچه بودند، نزد من بود.

روزی ابو طاهر بلالی نامه‌ای از امام حسن‌عسکری‌ علیه السلام را که در ضمن آن جانشین خویش را معرفی نموده بودند، به من داده و گفت: این در خانه تو امانت باشد.

ابراهیم بن محمّد بن فرج زُخجی نامه‌ای به حضور حضرت‌ علیه السلام نوشته و مطالبی از حضرت‌ علیه السلام درخواست نموده بود؛

روزی ابو جعفر [محمّد بن عثمان وکیل حضرت‌ علیه السلام نزد من آمد و مرا به «عباسیه» بُرد،