روزی حلاّج در نامه‌ای خطاب به ابوسهل نوبختی که از رؤسای شیعه بود، نوشت: من وکیل صاحب‌الزمان‌ علیه السلام هستم

بعد از شهادت امام حسن عسکری‌ علیه السلام، شخصی به نام محمّد بن علی بن بلال ادّعای وکالت حجّة بن الحسن عسکری‌ علیه السلام را نمود

در سال 262 هجری قمری به خدمت حکیمه خاتون، دختر امام جواد علیه السلام و خواهر امام هادی‌ علیه السلام و عّمه امام حسن عسکری‌ علیه السلام شرفیاب شدم

در بغداد به حضور مشایخ شیعه رسیدم. ابوالحسن علی بن محمّد سمری بدون مقدمه گفت: خداوند علی بن حسین بن بابویه قمی را رحمت کند.

من سیاستمدارتر از حسین بن روح ندیده‌ام. وی به خانه «ابن یسار» که از نزدیکان و صاحبان مقام نزد خلیفه بود رفت و آمد می‌کرد

من اموال مربوط به امام زمان‌ علیه السلام را بر خلاف همه به شیوه خاصّی به محمّد بن عثمان، نائب دوم امام‌ علیه السلام تحویل می‌دادم

روزی به خدمت ابوجعفر محمّد بن عثمان، نائب دوم امام زمان‌ علیه السلام رفتم. دیدم لوحی را در مقابل خود نهاده و در آن نقاشی می‌کند

در مسجد زبیده شهر سامرا با جوانی ملاقات کردم، او می‌گفت: من از فرزندان موسی بن عیسی [عباسی هستم،

سالی که ده قطعه شمش نزد حسین بن روح برده بودم گروهی از اهالی قم مرا به زنی که به دنبال وکیل حضرت‌ علیه السلام می‌گشت، معرفی نمودند.

شخصی به نام «جاوشیر» ده شمش طلا در شهر بخارا به من تحویل داده و گفت: آن‌ها را به بغداد ببر و به حسین بن روح تحویل بده.