با درخت گفت باد___ سبزپوش سرفراز شاد!

سینه هامان سرای امید است*** چشم‌ها مان فروغ خورشید است

برف می‌بارد*** بر شاخه کاج*** برگ آن کهنه درخت

آتش است سرخ *** شعله هاش زرد

آتش گرم و روشن!*** سرخی رویت از من

با سلام گرم آفتاب*** صبح پا شدم ز خواب

سنگ را شکست و بازهم شکست *** همچو خاک نرم سنگ را

امروز به‌وقت بامدادان *** آیینه مرا به من نشان داد

آیینه پاک و روشن ما خاموش نشسته روی دیوار

کودکی تندخوی و بی‌آرام روی دیوار خط کشید و گذشت