روزی روزگاری، شیری بود که بسیار مغرور و ازخودراضی بود. شیر، هیکل بزرگ و تنومندی داشت و فکر می‌کرد که راستی راستی از همه حیوان‌های دیگر قوی‌تر است و هر کاری بخواهد، می‌تواند انجام دهد.

روزی روزگاری در گوشه یک جنگل بزرگ، روباهی با بچه‌هایش زندگی می‌کرد. روباه برای بچه‌هایش لانه‌ای ساخته بود. او وقتی می‌خواست برای پیدا کردن غذا، بیرون برود، بچه‌هایش را در لانه ‌تنها می‌گذاشت و خودش روانه‌ی جنگل می‌شد.

سال‌های پیش، در کشور ایتالیا، دختر کوچولویی به دنیا آمد. پدر و مادرش که از به دنیا آمدن او خیلی خوشحال شده بودند، جشنی برپا کردند و نام دختر کوچکشان را فلورانس گذاشتند.

حضرت علی (ع) روز سیزدهم رجب در شهر مکه متولد شد. مادر بزرگوارش، بانویی درستکار و پاک به نام فاطمه بود که به اَمر خداوند بزرگ، آن حضرت را در خانه‌ی کعبه به دنیا آورد.

سال‌ها قبل شاهزاده‌ی جوان و زیبایی در قصری بزرگ با پدر و مادر خویش زندگی می‌کرد. یک روز پادشاه رو به همسرش کرد و گفت: «من روزبه‌روز پیرتر می‌شوم.

یک پروانه می‌تواند به رنگارنگیِ شاداب‌ترین گل‌های بهاری باشد؛ اما چند ماه قبل، همین پروانه، یک کرم ابریشم پشمالوی بامزه بود.

روزی سه بچه خوک بودند که هرکدام می‌خواستند برای خودشان خانه داشته باشند. اولین خوک خانه‌اش را با کاه ساخت.

فِلیکس شنیده بود شبدر چهارپر نشانه‌ی شانس است و بدون وقفه، تمام مزرعه و چمنزار را برای پیدا کردن آن جستجو کرده بود!

خرگوش صحرایی جوانی در روستا زندگی می‌کرد. او خیلی زیبا بود و آن‌قدر پاهایش سریع بودند که مطمئن بود هیچ‌کس نمی‌تواند او را شکست دهد.

شما می‌توانید در روزهایی از اردیبهشت که هوا بارانی است چیزهایی که دوست دارید درست کنید. وسایلی که لازم دارید، کمی کاغذ، چسب یا خمیر، قیچی و تعدادی مجله، بروشور یا جزوهی قدیمی است.