فرمانروای یکی از سرزمین‌های دوردست و همسرش از این‌که بچه‌ای نداشتند بسیار افسرده و پریشان بودند. زمان می‌گذشت و همسر فرمانروا -که زنی با زیبایی چشمگیر بود- روزبه‌روز بیشتر دچار افسردگی می‌شد؛

یکی بود یکی نبود. پسری بود به نام هانس که از اون پسرهای خوب روزگار بود؛ خوش قلب و مهربون، باگذشت، فداکار و خلاصه همه خوبی‌های دنیا یکجا توی این پسر جمع بود. اما این پسر فقط يك عیب کوچولو داشت و اونم سادگی بیش از حدش بود.

گلپر در یک آبادی زندگی می‌کرد. این آبادی پر از بچه بود. بچه هایی که باهم بازی می‌کردند و ترانه می‌خواندند. یک روز که رگبار باران باریده بود، گلپر چیزی را در آسمان دید: یک رنگین‌کمان بود و چه زیبا!

دختر کوچکی در بزرگ‌ترین و شلوغ‌ترین شهر جهان زندگی می‌کرد. او عاشق گوش دادن به قصه بود؛ اما همه آن‌قدر مشغول بودند که فرصتی برای تعریف قصه برای او نداشتند.

صدها سال پیش مردی فاضل و دانش‌دوست زندگی می‌کرد که اسمش ابوسعید اصمعی بود. این ابوسعید هم، مثل همه آدم‌های شیفته دانستن، از صبح تا شام کارش مطالعه و تحقیق بود و یک‌لحظه هم دست از جستجو در راه علم برنمی‌داشت.

روز زیبایی بود و ریموند، ایزابل و اِمی تصمیم گرفتند ناهارشان را بیرون از خانه با همدیگر بخورند. امی گفت: «من ساندویچ می‌یارم!!

به نظر می‌رسد در اطراف دریاچه اتفاقات زیادی می‌افتد. موجودات زیادی در اینجا جمع شده‌اند و با سروصدای زیادی جیرجیر و جیغ جیغ و قورقور می‌کنند.

وقتی‌که مادربزرگ و پدربزرگ لوک از تعطیلات برگشتند، برایش جدیدترین توپ متحرک را آوردند! لوک خیلی خوشحال بود.

پیپین پرنده‌ی کوچکی بود که در جنگل زندگی می‌کرد. یکی از روزها یک مرغ دریایی به او گفت: «پیپین، زندگی تو باید خیلی خسته‌کننده باشه ... فقط از یه درخت به درخت دیگه پرواز می‌کنی، بدون این‌که جایی رو ببینی؟

امروز تولد مامانه! پدر، جِسیکا و اِستفان هرکدام هدیه‌ای گرفته‌اند و همه‌ی آن‌ها او را بغل هم کرده بودند.