دود همه حیاط را گرفته بود و جنجال و بیابرو بیش از همه‌سال بود. زن‌ها ناهارشان را سرپا خورده بودند و هرچه کرده بودند، نتوانسته بودند بچه‌ها را بخوابانند.

شب روضه هفتگی‌مان بود؛ و من تا پشت‌بام خانه را آب‌وجارو کردم و رخت خواب‌ها را انداختم، هوا تاریک شده بود؛

بیش از سه روز نتوانستند امام‌زاده قاسم بمانند. هاجر صبح روز چهارم، دوباره بغچه خود را بست و گیوه نوی را که وقتی می‌خواستند به این ییلاق سه‌روزه بیایند...