یکی بود، یکی نبود غیر از خدا هیچکی نبود، خدا این آسمان را آفرید. بعد زمین را میان آسمان آفرید. زمین به بزرگی این روزهایش نبود، خیلی کوچک‌تر بود. خدا دورتادور زمین کوچک، کوه‌ها را آفرید که خیلی بلند بودند.

شب در آسمانِ قطب شمال ماند. یک ماه ماند؛ دو ماه ماند؛ سه ماه ماند؛ شش ماه تمام ماند. شب، خوابش گرفت. ستاره‌ها هم آن‌قدر چشمک زدند تا چشم‌هایشان کم سو شد.

یکی بود یکی نبود غیر از خدا هیچکی نبود. یک گربه بود و یک طُرقه بود و یک خروس خوشگل چاق‌وچله بود که ته جنگل، تو یک کلبه‌ی چوبی، سه‌تایی باهم زندگی می‌کردند. گربه پالتو پوستی داشت. طرقه هم تن خودش یک نیم‌تنه‌ی مخملی داشت؛ اما خروس تپلی، بس که پرهاش قشنگ بود و رنگ‌به‌رنگ بود، حیفش می‌آمد چیزی روی آن تنش کند. دمش نیلی بود و، شکمش سیاه و سرخ و نارنجی