روزی روزگاری یک لاک‌پشت کوچولو یواش‌یواش به راه افتاد. او می‌خواست نزدیک لانه‌اش، هم گردش کند و هم سبزی بخورد. خانه‌ی لاک‌پشت توی جنگل بود، برای همین حیوان‌های جورواجوری هم آنجا زندگی می‌کردند.

یکی بود یکی نبود، غیر از خدا هیچ‌کس نبود. روزی از روزها یک خانم کوچولو با عروسکش داشت بازی می‌کرد. چه بازی‌ای؟ مهمان بازی. بله... برای همین هم آمد جوراب بپوشد، نشد که نشد.

یکی بود یکی نبود جز خدا هیچی نبود زیر این طاق کبود، نه ستاره نه سرود.