یکی بود یکی نبود. زیر این طاق کبود، چشمه و دریا بود، جنگل و صحرا بود، مهتاب و ستاره بود، ابر پاره پاره بود و دهی بود قشنگ، کوچه هاش دراز و تنگ، خانه ها خشت و گلی، تپه ها به رنگ سبز مخملی، پیرهن رودخونه اش آبی بود...

آن روزها که هنوز آفریدگار زمین و زمان و به وجود آورنده آسمان‌ها و موجودات، خلقت «آدم» را شروع نکرده بود، «شیطان» فرشته‌ای بود از فرشتگان خدا، بنده و عبادت‌کننده او و فرمان‌بردار و پاک و مورد لطف پروردگار متعال.

داستان یک تربچه