زن فقیری بود که دو فرزند داشت، پسر کوچک‌تر هرروز به جنگل می‌رفت و هیزم جمع می‌کرد.

در یک شهر بزرگ بیوه‌ای پیر زندگی می‌کرد. او هر شب تنها در اتاقش می‌نشست

یکی بود یکی نبود، زاهدی گوشه‌نشین بود که در کوهپایه‌ای نزدیک جنگل زندگی می‌کرد.