جوانی بی‌فکر تمام میرانی را که برایش مانده بود به باد داد و دیگر جز بالاپوشی که به تن داشت، چیزی برایش نماند.

بیوه‌ای پرکار، خروس‌خوان، کنیزانش را بیدار می‌کرد و آنان را به سر کارهایشان می‌فرستاد.

روزگاری مرد نابینایی زندگی می‌کرد که فقط با لمس حیوانات، نام آن‌ها را می‌گفت. بااین‌همه یک‌بار وقتی کسی توله گرگی را در میان دست‌های او گذاشت، مرد نابینا مردد ماند.