دنیای کودکان

پسرخاله‌‌‌ی بابک در خانه‌‌ی آنها بود. آنها با هم بازی کردند. بابک و پسرخاله‌‌‌اش اسباب‌‌بازی‌‌‌ها را به طرف هم پرتاب می‌‌کردند. مادر بابک از این کارشان ناراحت شده بود

دیروز برای بازی به پارک رفته بودم. توی پارک یک دخترخانم را دیدم که با سگش توی پارک قدم می‌زد. چه سگ قشنگی بود. یک سگ کوچولوی پشمالو با موهای سفید و فرفری که یک قلاده‌ی قرمزرنگ دور گردنش بود.

روزی روزگاری در سرزمینی دور پشت دریاها -که خانه‌ی غول‌ها بدجنس بود- جادوگر زشتی بود که برای فریب دادن مردم، اسم خودش را «مسیح» گذاشته بود و وانمود می‌کرد که از نژاد «علی» است؛ اما او نه «مسیح» بود و نه از پیروان «علی».

روزی، روزگاری دو تا امیرزاده بودند. آن‌ها تصمیم گرفتند از خانه و زندگی خود دور شوند و در بیابان و کوه و جنگل زندگی کنند. آن‌ها برادر دیگری داشتند به نام «کودن». برادر سومی راه افتاد تا برادرهایش را به خانه برگرداند.

روزگاری، دختربچه‌ای بود که خیلی لجباز و فضول بود. او با این اخلاق بدش همه را اذیت می‌کرد. حتی به حرف پدر و مادرش هم گوش نمی‌کرد و هر کاری که دلش می‌خواست، انجام می‌داد. خوب، معلوم است که عاقبت چنین دختری چه می‌شود!