شعر کودکانه

پیامبر عزیز ما وقتی می‌رفت تو کوچه‌ها خنده به لب، سلام می‌داد به هر که، حتی بچه‌ها گل‌پسر عزیز سلام غنچه‌ی خوب من سلام حمید سلام، سعید سلام حسین سلام، حسن سلام

پدربزرگ من یه مَرد مَرده رو شونه هاش ستاره‌های زرده می‌خنده و دنبال من می‌ذاره اما نفس کم میاره دوباره...

یک پری دریایی با موهای حنایی با دو تا چشم آبی گونه‌های سرخابی تو شیشه‌ای از بلور توی یک دنیای دور اسیر و افسرده بود تنها و پژمرده بود

پری خانمِ کوچولو زیر درخت آلو مواظبه پرنده‌ها رو شاخه‌ها نشینند میوه‌های رسیده‌ی درختشو نچینند اما پرنده‌های تیز و ناقلا برق و بلا می‌نشینند رو شاخه‌ها.

مامان پری نی‌نی ش رو امروز آورد به دنیا یه دختر کوچولو شکل مامان و بابا همه می‌گن که چشم‌هاش شبیه خاله جونه خال روی لُپِش هم شبیه خال اونه