قصه های کودکانه

فصل زمستان نزدیک بود. برگ‌های درختان ریخته بود و تنها بروی بعضی از درختان چند برگ زرد دیده می‌شد. آقا خرگوشه هم کارش سخت شده بود. برای اینکه هرروز مجبور بود مدتی دنبال غذا بگردد. آن روز هم به دنبال غذا می‌گشت.

یکی بود یکی نبود غیر از خدا هیچ‌کس نبود. مورچه پرکار و زحمتکشی بود که همیشه کار می‌کرد، دانه جمع می‌کرد به دیگران کمک می‌کرد، خانه می‌ساخت. خلاصه روزی نبود که دست به کاری نزند.

آقای کشاورز با عصبانیت توی آشپزخانه‌اش این‌طرف و آن‌طرف رفت پنجره را باز کرد و گفت: «بروید بیرون زنبورهای نادان! می‌خواهید از گل‌های کاشی‌های آشپزخانه‌ی من گرده جمع کنید! بروید دنبال گل‌های واقعی!»

تابستان بود و هوا گرم. تاد و آنا و پدر و مادرشان می‌خواستند به مسافرت بروند. آن‌ها یک کاروان داشتند که اسمش را گذاشته بودند کلارا. کلارا همیشه در مسافرت‌ها همراهشان بود.

در جایی خیلی خیلی دور پارک خیلی بزرگی بود. پارکی که حیوان‌های زیادی در آن زندگی می. کردند. همه‌ی حیوان‌های این پارک جسی جیپ را خوب می‌شناختند. او همیشه سرش شلوغ بود.