قصه های کودکانه

روزی روزگاری در شهری، مردی بود به نام حاج کاظم که دکّان  بقّالی داشت. او مشتری‌های زیادی داشت و در دکانش خوراکی‌هایی مثل نخود و لوبیا و برنج و عدس و سرکه و شیره و کشک و روغن می‌فروخت.

فرزانه کوچولو، همان‌طور که مشغول بازی با عروسک‌هایش بود، شعر می‌خواند و صدایش به گوش برادرش فرهاد که گوشه‌ی اتاق نشسته بود و کتابی در دست داشت می‌رسید. فرزانه می‌خواند:

فصل پاييز بود. در جنگل سبز جنب‌وجوشی به پا بود. تمام بچه‌های حيوانات به مدرسه می‌رفتند تا سر كلاس خانم گوزن بنشينند و باسواد شوند.

خرگوش سفيد به خرگوش سياه گفت: «بيا بريم گردش.» خرگوش سياه گفت: «كجا بريم؟» خرگوش سفيد گفت: «توي جنگل.» خرگوش سياه گفت: «باشه، بريم گردش كنيم، بازي كنيم. دلهامونو راضي كنيم.»

فصل بهار بود. درخت‌ها پر از برگ‌های سبز و شکوفه‌های سفید و صورتی بودند. گنجشک کوچولو روی درخت‌ها می‌نشست و همراه پرنده‌های دیگر آواز می‌خواند.