قصه های داوینچی

انگورها کم‌کم رسیده می‌شدند و عنکبوت هم روی شاخه‌های مو راه می‌رفت. روزی عنکبوت انگورهایی را دید که بسیار درشت و حتماً هم شیرین بودند و تمام زنبورها و مگس‌ها برای دیدنشان جمع شده بودند.

شکارچی‌ها که مسلح به نیزه‌های بلند و تیز بودند، آرام نزدیک می‌شدند. ماده‌شیر داشت بچه‌هایش را شیر می‌داد و در ضمن، مراتب کمترین صدا و کوچک‌ترین حرکت در اطرافش بود.

درخت هلو که کنار درخت گردو بود با حسد بسیار به شاخه‌های پر از گردوی همسایه‌اش نگاهی کرد و با خود گفت: - چرا این درخت این‌همه میوه دارد و من به فراوانی او میوه ندارم؟

وقتی باز به لانه‌اش بازگشت، در کنار لانه‌اش به چند جوجه سِهره برخورد. سه چهارتا از جوجه‌ها آن‌قدر کوچک بودند که هنوز پر درنیاورده بودند و می‌لرزیدند.

مرگ عنکبوت‌های شهر هم مثل مردن عنکبوت‌های صحرا است. حالا ببینیم چطوری: روزی، یکی از آن‌ها که در خانه‌ای زندگی می‌کرد، فکر جالبی به سرش زد.