قصه‌های ازوپ

گوزن نری تشنه به چشمه‌ای رسید و پس از رفع تشنگی متوجه تصویر خود در آب شد. گوزن با دیدن شاخ‌های بزرگ و باشکوه خود احساس غرور کرد؛

زمستان بود و انبار غلۀ مورچه‌ها خیس شده بود و آن‌ها سرگرم بیرون آوردن و خشک‌کردن دانه‌ها بودند.

مورچه‌ای تمام تابستان توی کشتزارها این‌سو و آن‌سو می‌دوید و برای زمستانش دانه‌های گندم و جو جمع می‌کرد. سوسک سرگین‌غلتانی که شاهد فعالیت مورچه بود

مورچۀ تشنه‌ای که برای خوردن آب به جویباری نزدیک شده بود، به داخل آب افتاد و آب او را با خود برد.

نخستین مورچه نیز چون آدمیزاد زندگی را آغاز کرد. او در آغاز کشاورزی بود که از کشت و کار خود رضایت نداشت و چشمش مدام دنبال دسترنج دیگران بود.