داستان مصور کودکان

روزی روزگاری، پیرمرد و پیرزنی در دهکده‌ای کوچک و زیبا زندگی می‌کردند. آن‌ها فرزندی نداشتند و برای همین، هرروز و شب دعا می‌کردند و از خدا می‌خواستند که به آن‌ها فرزندی هدیه کند.

روزی از روزها، وقتی پیرمرد به مزرعه رسید، ناگهان چشمش به راکونی افتاد که داشت ترب‌هایش را می‌کند و با خود می‌گفت: «به‌به! چه ترب‌های خوشمزه‌ای!»

هاچ زنبورعسل بود. او در کندو - که خانه زنبورهای عسل بود- زندگی می‌کرد. کندو در گوشه‌ای از جنگل ساخته شده بود. هاچ اولش خیلی کوچولو بود و برای همین هیچ‌وقت از کندو بیرون نرفته بود؛

یک روز «اِلی» یعنی همون هاردی چاقه، خُرد و خسته از سر کار آمد تا استراحت کند. رفت تلویزیون را روشن کند اما تلویزیون روشن نشد. فکر کرد خراب شده. برای همین دست به کار شد تا تعمیرش کند...اما...

لورل لاغره و هاردی چاقه برای تفریح به کنار دریا رفته بودند که به یک صندوق چوبی برخوردند. اولش فکر کردند یک گنج توی صندوق است اما بعد حسابی غافلگیر شدند...