دنیای کودکان

شتر بیچاره خیلی غمگین بود. همیشه روی پشتش بارِ سنگین بود. آن روز تازه از رودخانه رد شده بود که دوستش خرگوش را دید. خرگوش سلام کرد و پرسید: «چه حال؟ چه خبر؟»

روزی بوتهٔ تیغ که حوصله‌اش سر رفته بود به صحرا گفت: «تو چه صحرایی هستی که شتر نداری؟»

شهادت اوج خوشبختی است. اما وقتی آدم ها شهید می شوند، آنها که دوستشان دارند دلشان برایشان تنگ می شود. مثل بهار، که در روز دانش آموز شهید شد ...

آقا، شما مثل گلی - من می‌شوم پروانه‌ات - از راه دوری آمدم - مهمان شوم در خانه‌ات

آن روز، وقتی‌که با پدربزرگم و طوطي از باغ‌وحش برگشتيم، همه‌اش به فکر جانورهاي باغ‌وحش بودم. حتي شب، موقع خواب به آن‌ها فکر می‌کردم.