دنیای کودکان

دخترم گوشه اتاق نشست __ داشت زیبا عروسکی در دست

برقی زد و رفت بال طلایی در روشنایی

بر روی رودِ آرام __ باد خوش بهاری

خورشید خانم که خسته بود __ رفت پشت آن کوه کبود

جوی آب از کوچه ما می‌گذشت __ آب، پاکی و صفا آورده بود