دنیای کودکان

یکی بود یکی نبود، زیر گنبد کبود در شهر زیبای قصه ما حسن و پدر و مادرش در خانه‌ی زیبایی زندگی می‌کردند. حسنی عادت داشت شب‌ها کنار مادر و پدرش بخوابد.

یکی بود یکی نبود. روزی روزگاری کنار بیشه‌ای سرسبز، گاوی بزرگ زندگی می‌کرد. یک روز، روباهی از کنار دشت می‌گذشت. چشمش به گاو قهوه‌ای بزرگ افتاد. با خودش گفت: «عجب لقمه‌ی چربی! بهتر است این موضوع را به شیر هم بگویم.»

من «ساسان» هستم. این هم «ملوس» است. «ملوس» با من بازی می‌کند. من هم از او نگهداری می‌کنم. «شیرین» دختر فهمیده‌ای است. او در همسایگی ما زندگی می‌کند. بیا اینجا، «شیرین»، بیا به من کمک کن.

یک مرغ مگس در یک دشت پر از گل زندگی می‌کرد. اسم او «ماریس» بود. او روزها از این گل به آن گل پرواز می‌کرد و شهد آن‌ها را می‌خورد. یک روز، ماریس صبحانه‌اش را خیلی تند خورد و سکسکه‌اش گرفت!

یکی بود، یکی نبود. در روزگاران قدیم کشاورزی بدون هیچ رفیقی، تنها زندگی می‌کرد. در یکی از روزها که کشاورز به سرکشی مزرعه اش در دامنه ی کوه رفته بود، ماری را زخمی پیدا کرد. از آن روز، بیشتر وقت خود را کنار آن مار می‌گذراند و به او محبت می‌کرد.