دنیای کودکان

گل‌پیش و نازپیش گوشه‌ی آشپزخونه خوابیده بودن. اون‌ها دو تا بچه‌گربه‌ی قشنگ و نازنازی بودند که اول توی کوچه زندگی می‌کردند. حالا تو خونه ی پریسا کوچولو.

جونم براتون بگه که تو یه شب مهتابی، چوپان پیر بچه‌های دهکده رو دور آتیشی که روشن بود جمع کرد. ماه درخشان‌تر از همیشه توی آسمان می‌تابید. بچه‌ها ماه رو تماشا می‌کردن.

روزی، روزگاری بازرگانی زندگی می‌کرد که خیلی خسیس بود. بازرگان فقط به این فکر بود که چیزی را ارزان بخرد و گران بفروشد. نه به فکر خواب و خوراک بود، نه به فکر حمّام، نه به فکر شال و کلاه بود، نه به فکر لباس؛

روزی، روزگاری، در ده دوری، مرد فقیری به نام حمیدبیک با همسرش زندگی می‌کرد. تنها چیزی که آن‌ها داشتند گاوی بود که از همه‌ی گاوهای ده بیشتر شیر می‌داد.

گلی بود، گلدانی بود. باغی بود، باغبانی بود. مادری بود، پسری بود. اسم مادر، ریحانه خاتون بود. ریحانه خاتون، زن ساده‌دلی بود. پسر کوچولوی ریحانه خاتون تازه یک سالش شده بود.