دنیای کودکان

یه روز غروب جمعه رفت حسنی تو کوچه گرسنه بود حسابی رفت بخره کلوچه دید بچه‌ها گرفتند یه گربه‌ی بی‌چاره گربه اسیر اونهاست راه فرار نداره

حسنیِ ما ماهی داره ماهی شو خیلی دوست داره یه ماهی کوچیک و ناز حسنی بهش می‌گفت: ناناز

حسنی از خواب بیدار شد روی دوچرخه‌اش سوار شد پاچه‌ی شلوار رو تا زد روی زین پرید و پا زد دور حیاط چرخ می‌زد تُرمز و تک‌چرخ می‌زد خاله جون هر چی صداش کرد حسنی فقط نگاش کرد

حسنی به‌جز ساندویچ سوسیس و کالباس و هله‌هوله به هیچ غذای دیگری لب نمی‌زد. هر وقت هم که مادرش غذاهایی مثل ماهی و میگو درست می‌کرد، حسنی می‌گفت: - «ماهی چیه؟ اَه و اَه و اَه، میگو چیه؟ پیف و پیف و پیف!»

باز یکی بود یکی نبود اون‌ور این چرخ کبود تو سرزمین قصه‌ها به‌جز خدا هیشکی نبود اما چرا، یادم نبود انگاری اونجا یکی بود تو یه ده سبز و قشنگ یه پسر شیطونی بود