دنیای کودکان

یکی بود، یکی نبود، غیر از خدا هیچ‌کس نبود. پسر کوچولویی بود به اسم قاسم. قاسم کوچولو با پدر و مادر تو یکی از شهرهای کشورمون زندگی می‌کرد.

سارا دختر مهربون و خوبی بود. هیچ‌وقت کسی رو اذیت نمی‌کرد، عاشق بازی بود، همیشه سر وقت، غذا می‌خورد، به‌موقع هم می‌خوابید.

تو روستای مسعود اینا و علی اینا برف زیادی آمده بود. بله، بچه‌ها! برف زیادی باریده بود و هوا هم حسابی سرد شده بود و مسعود و علی می‌خواستند آدم‌برفی درست بکنند.

صبح وقتی خرگوش کوچولو از خواب بیدار شد، درِ خانه را باز کرد تا بیرون را تماشا کند. تمام جنگل را تا چشم کار می‌کرد دود سفیدی فراگرفته بود. حتی خانه‌ی خرس که مقابل خانه‌ی خرگوش بود دیده نمی‌شد.

پیرمردی در یک دشت سرسبز زندگی می‌کرد. خودش هرچه می‌خواست می‌کاشت و درو می‌کرد و می‌پخت می‌خورد و به‌تنهایی زندگی می‌کرد.