دنیای کودکان

دانش‌آموزی بود که درس‌ومشق را دوست نداشت. دانش‌آموز تنبل همیشه پیش خودش می‌گفت: «کاشکی یک آدم‌آهنی داشتم تا همیشه تکالیفم را انجام می‌داد!»

روزی دختری روستایی به جنگل رفت و در آنجا جادوگر بدجنسی را دید که شاهزاده‌ای را اسیر کرده بود. دختر روستایی که قلب مهربانی داشت به جادوگر گفت: «اگر شاهزاده را آزاد کنی، دسته‌ای از موهای قشنگم را به تو می‌بخشم.»

یک راسو، خفاشی را شکار کرد. خفاش با ترس‌ولرز از راسو خواهش کرد که او را نخورد. راسو گفت: «حرفش را نزن. چون از پرنده‌ها نفرت دارم.» خفاش گفت: «ولی من که پرنده نیستم، من موش هستم.»

میگِل در یک روستای کوچک و زیبا زندگی می‌کرد. او با الاغ مهربانش هرروز به گردش می‌رفت. بعضی وقت‌ها هم الاغش در کارهای مزرعه به او کمک می‌کرد. وقتی میگل میوه‌های مزرعه‌اش را جمع می‌کرد سبدهای میوه را پشت الاغش می‌گذاشت و به بازار می‌برد.

شیر «سلطان جنگل» مریض شد و همه‌ی دکترهای جنگل را خبر کرد. یکی از آن‌ها گورخر بود. دهان شیر را بو کرد و گفت: «عالی‌جناب! دهانتان بوی بدی می‌دهد.