دنیای کودکان

یکی بود یکی نبود. غیر از خدای مهربان، نسیم کوچولویی بود که آرزو می‌کرد روزی بتواند مثل خواهر، برادرهایش بالای شهرها و روستاهای دور بوَزد. بالاخره صبح یک روز بهاری وقتی‌که گل‌های صحرایی از چشمه‌ی شبنم‌ها وضو می‌گرفتند

مارتین، ژان و سگ کوچولو یک روز بعدازظهر تصمیم می‌گیرند به باغ‌وحش بروند. درِ باغ‌وحش هنوز باز نشده است. هرروز سر ساعت چهار بعدازظهر زنگ به صدا درمی‌آید و در باز می‌شود.

چشمه به راه افتاد تا به مزرعه‌‌‌ها و باغ‌‌‌ها برود و آنها را سیراب کند. یک روز چشمه به یک سنگ رسید؛ یک سنگ بزرگ. چشمه از سنگ خواست تا جابه‌جا شود. ولی سنگ گفت: من سنگم و سال‌‌هاست که اینجایم

همه‌‌ی حیوانات در مزرعه زندگی می‌‌کردند. حیوانات مزرعه هر روز با صدای خروس بیدار می‌‌شدند. یک روز مزرعه‌‌دار یک ساعتِ زنگی خرید. خروس خیلی ناراحت شد...

قناری کوچولو خیلی خوشحال بود. چون اون روز قناری فهمیده بود که خورشید خانوم خیلی مهمه. اون می‌‌خواست یه جوری از خورشید خانم تشکر کنه...