دنیای کودکان

کوهزاد یه گوزن کوچک بود. اون خیلی دوست داشت مثل پدرش شاخ های بزرگی داشته باشه. هر روز می رفت و خودش را در آب چشمه نگاه می کرد. ولی اثری از شاخ نبود...

تابستان بود و هوا گرم. آقا روباهه، گرسنه و تنشنه توی لونه اش نشسته بود. توی اون گرما حوصله نداشت بره غذا پیدا کنه. هرچی نشست هیچ خبری نشد.

پاییز بود. سومین فصل سال. سنجاب کوچولوی بالای درخت نشسته بود. او محو تماشای ریختن برگ‌ها بود. برگ‌های زرد و نارنجی می چرخیدند و از درختها پایین می افتادند...

درخت مهربون تک‌‌و‌‌تنها توی دشت زندگی می‌‌‌‌‌کرد... درخت خیلی نگران بود؛ چون یه سنگ بزرگ سرِ راه آب قرار گرفته بود و دیگه آبی به اون نمی‌‌رسید.

اون روزهایی که هنوز هیچ خونه‌‌ای نبود، یه درخت بود که خیلی مهربون بود. اسم این درخت، شاخه‌‌‌طلایی بود. شاخه‌‌طلایی به همه‌‌ی پرنده‌‌ها جا می‌‌داد تا روی شاخه‌‌های اون لونه درست کنن...