قصه های کودکانه

آقای کشاورز با عصبانیت توی آشپزخانه‌اش این‌طرف و آن‌طرف رفت پنجره را باز کرد و گفت: «بروید بیرون زنبورهای نادان! می‌خواهید از گل‌های کاشی‌های آشپزخانه‌ی من گرده جمع کنید! بروید دنبال گل‌های واقعی!»

تابستان بود و هوا گرم. تاد و آنا و پدر و مادرشان می‌خواستند به مسافرت بروند. آن‌ها یک کاروان داشتند که اسمش را گذاشته بودند کلارا. کلارا همیشه در مسافرت‌ها همراهشان بود.

در جایی خیلی خیلی دور پارک خیلی بزرگی بود. پارکی که حیوان‌های زیادی در آن زندگی می. کردند. همه‌ی حیوان‌های این پارک جسی جیپ را خوب می‌شناختند. او همیشه سرش شلوغ بود.

موش کور کوچولو خانه‌اش را دوست نداشت. خانه‌ی او یک تونل زیرزمینی تاریک و بلند بود. پدر موش کور کوچولو همیشه به او می‌گفت: «ببین پسرم، ما اینجا راحت هستیم و امنیت داریم. موش کورها باید خانه‌شان همین‌طوری باشد.»

گربه‌ی پشمالو این‌طرف و آن‌طرف می‌گشت که ناگهان چیزی روی زمین پیدا کرد. یک مهره‌ی گرد و قرمز که سوراخی هم وسطش بود. او گفت: «وای... چه چیزی پیدا کردم! چه مهره‌ی قشنگی! این مهره‌ی شانس من است!»