روزی روزگاری، یک مرغ و یک خروس برای جمع کردن فندق به کوه رفتند، آن‌ها از پیش قرار گذاشته بودند که هر کس اولین فندق را پیدا کرد آن را با دیگری تقسیم کند.

روزی، برادر و خواهر کوچکی کنار چاهی بازی می‌کردند، اما بی احتیاطی کردند و داخل چاه افتادند.

یکی بود یکی نبود، پیرمردی بود که با پسر و عروسش زندگی می‌کرد. چشم پیر مرد کم نور بود، گوشش کر بود و وقتی راه می‌رفت زانوانش می‌لرزید.

یکی بود یکی نبود، آشپزی بود که گرتل صدایش می‌کردند. او یک جفت کفش با پاشنه‌های قرمز داشت.

روزی بود روزگاری بود، مردی بود که در انواع کارهای تجارتی سررشته داشت.