در زمان‌های بسیار دور در یکی از شهرهای قدیم، موشی با خانواده‌ی خود در انبار شهر زندگی می‌کردند. آن‌ها با خوبی و خوشی و بدون رنج زندگی را می‌گذراندند، زیرا در آنجا همه‌چیز برای خوردن بود.

روزی روزگاری در شهری بزرگ قصر زیبایی بود. در آن قصر پادشاه ثروتمندی با تنها دخترش زندگی می‌کرد. پادشاه که داشت روزبه‌روز پیرتر می‌شد، نگران ثروتش بود.

روزی روزگاری در جنگلی حیوانات زیادی زندگی می‌کردند که در آنجا اثری از قانون و عدالت نبود. الاغی احمق در آن جنگل زندگی می‌کرد که خود را بسیار دانا می‌دانست.

در یک باغچه کوچک، دو درخت زندگی می‌کردند. یکی درخت آلبالو و دیگری درخت گیلاس. این دو تا همسایه باهم مهربان نبودند و قدر هم را نمی‌دانستند، بهار که می‌رسید شاخه‌های این دو تا همسایه پر از شکوفه‌های قشنگ می‌شد.

بهار بود، پروانه‌های قشنگ و رنگارنگ در باغ پرواز می‌کردند. حسام، پسر کوچولوی قصه‌ی ما توی این باغ، لابه‌لای گل‌ها می‌دوید و پروانه‌ها را دنبال می‌کرد.