روزی روزگاری، بچه شیری بود به اسم لِنی. او یک بچه شیر خیلی کوچولو بود، ولی خودش خیال می‌کرد که شجاع‌ترین شیر آفریقاست.

روزی روزگاری، یک غول گُنده در یک سرزمین دوردست زندگی می‌کرد. او روی قله‌ی کوه مرتفع، یک غار بزرگ را خانه‌ی خودش کرده بود. او تخت خواب، میز و صندلی‌هایش را از تنه‌ی درخت درست کرده بود و وقتی می‌خواست آب بخورد، وان حمام را پر از آب می‌کرد و آن را با دو سه تا هورت سَر می‌کشید.

توی ویترین یک مغازه‌ی شیرینی فروشی، یک سرباز شکلاتی بود. او گوش‌های شکلاتی، ابروهای شکلاتی و سبیل‌های تابدار شکلاتی داشت که خیلی هم به آن‌ها می‌نازید. ولی بیشتر از همه، لباس براق آلومینیومی‌اش را دوست داشت.

روزی روزگاری، دختر کوچولویی بود که موهای بلند طلایی داشت. همه او را به اسم گیس طلا می‌شناختند. گیس طلا و مادرش با همدیگر در یک کلبه‌ی کوچک و دِنج در جنگل زندگی می‌کردند.

روزی روزگاری، دوره‌گردی بود که هرروز در جای همیشگی‌اش در میدان بازار می‌نشست و چَنگ می‌نواخت. چنگ او یک چنگ معمولی نبود؛ یک چنگ سحرآمیز بود.