فرانکلین دوست دارد زمستان بیرون از خانه بازی کند. او می‌تواند با اسکیت به جلو و عقب برود. او دوست دارد دانه‌های برف را در دهانش بگیرد و روی برف، شکل ستاره را درست کند.

روی یک تپه ی بادگیر، تنهای تنها بدون هیچ دوستی، « یک چیز دیگر» زندگی می‌کرد. او خودش می‌دانست که چیز دیگری است، زیرا دیگران هم همین را می‌گفتند. هر وقت سعی می‌کرد با آنها بنشیند یا با آنها قدم بزند یا با آنها همبازی شود می‌گفتند: «متأسفیم، تو مثل ما نیستی. تو چیز دیگری هستی. تو از ما نیستی.»

توتو یک سِهره است. سِهره نوعی پرنده از انواع گنجشک‌ها می‌باشد. توتو مثل بقیۀ گنجشک‌ها در آشیانه‌ای که از علف‌های خشک کوچک گیاهان بر روی شاخه یکی از درختان مزرعه ساخته، زندگی می‌کند.

روزی از روزها توی یک آشپزخانه، یک پیاز به گوجه‌فرنگی گفت: «می‌آیی با من بازی کنی؟» گوجه‌فرنگی گفت: «چه بازی‌ای؟» پیاز گفت: «هر بازی‌ای که هردوی ما بلد باشیم و دوست داشته باشیم.»

روزی از روزها خانم یک خانه‌ی کوچولو لباس‌هایی را که شسته بود، بُرد و روی طناب پهن کرد. بعد به آن‌ها گیره زد که باد از روی طناب پایینشان نیندازد. لباس‌ها که تمیز و شسته شده بودند، شادی کردند و سروصدا به راه انداختند. برای چی؟ برای اینکه آن‌ها پاک و تمیز شده بودند.