اسم این پسر سامان است. سامان پسر خیلی خوبی است. اگر یک‌وقت سامان مریض شود، نق نمی‌زند و بهانه نمی‌گیرد. وقتی مامان می‌خواهد او را به مطب دکتر ببرد، او نمی‌گوید: «من دکتر نمی‌آیم. می‌ترسم!» چون می‌داند که دکترها خیلی مهربان هستند؛

اسم این پسر، سامان است. سامان پسر خیلی خوش‌اخلاق و خوبی است. او هرروز صبح زود از خواب بیدار می‌شود. هیچ‌وقت نق نمی‌زند و بهانه نمی‌گیرد. سامان همیشه وقتی از خواب بیدار می‌شود، لبخند می‌زند و با خوشحالی به مادر و پدرش سلام می‌کند.

اسم این دختر، سارا است. سارا دختر خیلی خوبی است. او هر وقت که همراه با مادرش به خرید می‌رود، پشت شیشۀ بعضی از مغازه‌ها، اسباب‌بازی‌های قشنگی می‌بیند. سارا خیلی دلش می‌خواهد که همۀ آن اسباب‌بازی‌ها را داشته باشد؛ اما

اسم این دختر، سارا است. سارا دختر خوبی است. او دلش می‌خواهد که هر چه زودتر بزرگ شود و به مدرسه برود. چون مدرسه را خیلی دوست دارد. مادر و پدرش دربارۀ مدرسه برای او حرف‌های زیادی گفته اند. او می‌داند که در مدرسه می‌تواند درس بخواند و باسواد شود.

اسم این دختر، سارا است. سارا فصل بهار را خیلی دوست دارد. او در فصل بهار، بیشترِ وقت‌ها با مادر و پدرش به دشت می‌رود. آنجا پر از گل‌های خوش رنگ و پروانه‌های قشنگ و رنگارنگ است. او گردش در دشت و بازی با پروانه‌ها را خیلی دوست دارد.