یکی بود یکی نبود. غیر از خدای مهربان، نسیم کوچولویی بود که آرزو می‌کرد روزی بتواند مثل خواهر، برادرهایش بالای شهرها و روستاهای دور بوَزد. بالاخره صبح یک روز بهاری وقتی‌که گل‌های صحرایی از چشمه‌ی شبنم‌ها وضو می‌گرفتند

سعید و سعیده سوار بر «سفینه‌ی زمان» شده بودند. این خواهر و برادر می‌خواستند از قرن پانزدهم هجری قمری به چهارده قرن پیش سفر کنند. آن دو تصمیم داشتند به دورانی برگردند که رسول خدا (ص) در آن زندگی می‌کرد.

مارتین، ژان و سگ کوچولو یک روز بعدازظهر تصمیم می‌گیرند به باغ‌وحش بروند. درِ باغ‌وحش هنوز باز نشده است. هرروز سر ساعت چهار بعدازظهر زنگ به صدا درمی‌آید و در باز می‌شود.

چشمه به راه افتاد تا به مزرعه‌‌‌ها و باغ‌‌‌ها برود و آنها را سیراب کند. یک روز چشمه به یک سنگ رسید؛ یک سنگ بزرگ. چشمه از سنگ خواست تا جابه‌جا شود. ولی سنگ گفت: من سنگم و سال‌‌هاست که اینجایم

همه‌‌ی حیوانات در مزرعه زندگی می‌‌کردند. حیوانات مزرعه هر روز با صدای خروس بیدار می‌‌شدند. یک روز مزرعه‌‌دار یک ساعتِ زنگی خرید. خروس خیلی ناراحت شد...