یکی بود، یکی نبود، ده باصفایی بود. میان ده قشنگ، چوپانی بود زبروزرنگ. صبح زود وقت سحر، او پا می‌شد بی‌دردسر.

یک روز که خرس مهربان تو جنگل سبز و قشنگ داشت می‌گذشت قدم‌زنان، او دید که بچه‌ی ‌پلنگ همراه شیر کوچولو باهم سوار تاب شدند

دنیا شیر آب را باز کرد تا وضو بگیرد. با خودش فکر کرد چطوری باید شروع کند. اول دست‌هایش را زیر شیر آب گرفت. بعد دست‌هایش را تا آرنج شست.