ایپاب‌فا: دنیای کودکی قصه های صوتی کودکان، داستان و بیشتر
واحدهای اندازه‌گیری چگونه به وجود آمد؟
گردونه‌ی دانش برای کودکان و نوجوانان
سال‌های سال پیش از به وجود آمدن واحدهای اندازه‌گیری، انسان یک‌چیز را برحسب یک‌چیز آشنای دیگر اندازه می‌گرفت؛ و یکی از آشناترین چیزها بدن یا اندام‌های خود انسان بود.
مثلاً اگر می‌خواست فاصله خانه خودش تا خانه همسایه‌اش را اندازه گیرد، این فاصله را گام زنان می‌پیمود و تعداد گام‌های راستش را می‌شمرد. آنگاه می‌گفت ازاینجا تا آنجا فلان تعداد «قدم» با «گام» بود. طول یا عرض اتاق، را با تعداد دفعاتی که یک پایش را به پای دیگر می‌چسباند و می‌پیمود، اندازه می‌گرفت. آنگاه می‌گفت این طول یا عرض، فلان تعداد «پا» بود.
بازو، دست، و انگشت‌های انسان برای اندازه‌گیری چیزهایی مانند پارچه، مفید واقع می‌شد. فاصله نوک بینی تا نوک انگشتان یا دست با بازوی گشاده، فاصله نوک انگشت تا آرنج، از نوک انگشت شست تا نوک انگشت کوچک، وقتی وجبش را باز می‌کرد، پهنای دست، پهنای انگشت شست، همگی جزو واحدهای اندازه‌گیری بودند.
ولی مشکل این‌گونه اندازه‌گیری آن بود که واحدهای مورداستفاده در آن از شخصی به شخصی دیگر تفاوت داشت. مثلاً دست یا پا یا انگشت‌های یکی از دیگری درازتر بود. به همین علت، تعیین واحدهای ثابت اندازه‌گیری ضرورت پیدا کرد. در سده‌های میانه، اتحادیه‌های بازرگانان مراقب واحدهای مورداستفاده بودند. بعدها، دولت‌ها، استاندارد یا حد معینی برای تمام انواع واحدهای اندازه‌گیری تعیین کردند.
امروزه، در سراسر جهان درباره اندازه‌های ثابت توافق شده است. دولت‌های بیشتر کشورها موافقت کرده‌اند که از واحدهای اندازه‌گیری ثابت استفاده کنند. در بیشتر کشورها ادارات خاصی برای نظارت بر اوزان و مقیاس‌ها به وجود آمده است. در ایالات متحد آمریکا، اداره ملی استانداردها در سال ۱9۰۱ میلادی تأسیس شد تا به کاربرد اندازه‌های استاندارد نظارت کند.
در سال ۱۷9۱ سیستم اندازه‌گیری متری در فرانسه معمول شد و امروزه بیشتر کشورها آن را پذیرفته‌اند. کشورهایی چون ایالات متحد آمریکا، کانادا، استرالیا، و زلاندنو در جریان تبدیل سیستم قدیمی خود به این سیستم جدید هستند.
