6 باور غلط درباره شب ادراری در کودکان
باورهای غلط
شب ادراری کودکان موجب گردیده تا در بین مردم باورهایی را به وجود آورد که نگاه علمی به این مشکل را خدشهدار کرده و در بعضی موارد موجب میگردد تا از پیگیری والدین در خصوص درمان کودک خود سستی به وجود آورد.
شش باور غلط رایج در جامعهی ما جهت اطلاع شما در زیر آمده است:
باور اول: کودکی که شبها در رختخوابش ادرار میکند برای رفتن به دستشویی تنبل است.
واقعیت: آنچه اغلب افراد درک نمیکنند این است که کودکی که برای خشک ماندن در شب آموزش ندیده باشد طبیعی است که دچار شبادراری شود. کودک شما تنبل نیست. چون تابهحال شبها خشک نخوابیده است. او مثانهی کوچکی دارد و نمیتواند تمام طول شب ادرارش را نگه دارد. همچنین هنوز به این آگاهی نرسیده است که بدن او در چنین مواقعی باید بیدار شود.
باور دوم: شبادراری به دلیل استرس ایجاد میشود.
واقعیت: شبادراری به دلیل استرس ایجاد نمیشود. مهمترین دلیل شبادراری تأخیر در بلوغ مثانه، مثانهی کوچک، ژنتیک (والدینی که سابقهی شبادراری داشتهاند بیشتر احتمال دارد کودکشان دچار شبادراری شود) و خواب سنگین که فرد را نسبت به مثانهی پر آگاه نمیکند.
باور سوم: پسرها بیشتر از دخترها دچار شبادراری میشوند.
واقعیت: پژوهشها نشان میدهد پسرها بیشتر از دخترها مبتلابه شبادراری میشوند؛ زیرا آنها دیرتر از دخترها آموزش توالت رفتن را یاد میگیرند؛ بنابراین دیرتر میتوانند کنترل خشک بودن در شب را داشته باشند؛ اما این دلیل کافی نیست که دختران را نسبت به این موضوع ایمن کند.
باور چهارم: تنبیه کمک میکند که کودک شبها در رختخوابش ادرار نکند.
واقعیت: کودکی که شبها جایش را خیس میکند هیچ کنترلی بر آنچه انجام میدهد ندارد. مثلاینکه کسی را برای خروپفش سرزنش کنید. تنبیه کودک به خاطر شبادراری، نهتنها اعتمادبهنفس او را خدشهدار خواهد کرد بلکه این احساس در او ایجاد میشود که شما را با کاری که کنترلی بر آن نداشته، ناراحت کرده است.
باور پنجم: برخی داروها شبادراری را درمان میکند.
واقعیت: دارو باید آخرین راه درمان شبادراری در کودکان باشد. بهترین درمان برای شبادراری کودکان این است که والدین صبور باشند و اجازه دهند کودک بزرگ شود. البته اگر فکر میکنید که کودک به دلایل پزشکی دچار شبادراری است حتماً خیلی سریع با پزشک دراینباره مشورت کنید.
باور ششم: بیشتر افرادی که شبادراری دارند مشکلات پزشکی دارند.
واقعیت: بهطورمعمول کودکان زیر ۶ سال که دچار شبادراری میشوند دلیلی برای نگرانی در موردشان وجود ندارد. اگر کودکی برای ۶ ماه جایش را خیس نکند، اما دوباره دچار شبادراری شود، باید در این مورد با پزشک مشورت کنید. برخی دلایل پزشکی برای شبادراری ناگهانی میتوان در نظر گرفت که ازجملهی آنها میتوان به عفونت ادراری، دیابت و مثانهی غیرطبیعی اشاره کرد.
(این نوشته در تاریخ ۲۹ مرداد ۱۴۰۲ بروزرسانی شد.)