پرستار بچه‌ها به مسافرت رفته بود. گوفی داوطلب شد تا در نبود او از بچه‌ها مواظبت کند. عمو میکی وقتی از خانه بیرون می‌رفت، دربارۀ همه‌چیز به گوفی توضیح داد...

در یک روز بهاری و آفتابی، آهوی مهربان جنگل، بچه‌اش را به دنیا آورد. او بچه‌اش را لیس زد و گفت: از این به بعد همه باید تو را بامبی صدا کنند... کلاغ‌زاغی که داشت ازآنجا می‌گذشت، بامبی را دید و بلافاصله در جنگل قار و قار راه انداخت

سال‌ها پیش در یکی از شهرهای چین دختری زندگی می‌کرد به نام مولان. یک روز صبح زود، وقتی‌که هنوز خورشید از پشت کوه‌ها بیرون نیامده بود، در اتاقش روی زمین نشسته بود. او طوماری را در دست گرفته بود و آن را می‌خواند.

در یک صبح بهاری، هیجان بسیاری در جنگل به پا شده بود. حیوانات و پرندگان برای خوش‌آمد گویی باعجله به سمت بره گوزن تازه‌متولدشده می‌شتافتند که نامش «بامبی» بود.

ويلبر روی تخت پرید و کتاب مورد علاقه اش را باز کرد. نام کتاب، «عبور از دوران های گذشتۀ زمین» بود. ویلبر در حالی که کتاب را ورق می زد، به مطالعه دوران های مختلف زمین پرداخت و از میان شهرهای باستانی، عصر یخبندان و عصر پستانداران گذشت.