در ابتدای زمستان، دو روز بیشتر به عید کریسمس باقی نمانده بود که برف تندی شروع به باریدن کرد تمام بعدازظهر و در طول شب، هزاران هزار، میلیون‌ها میلیون، بلکه میلیاردها میلیارد دانه‌ی بلوری برف، بی‌صدا بر زمین نشست.

توی یه جنگل سبز و خرم، عده‌ای از حیوانات زندگی می کردند. اونها خیلی با هم خوب بودند. در میان این حیوانات، یه شیر جوان بود که با تمام حیوانات جنگل فرق می‌کرد. اون برخلاف حیوانات وحشی و خشمگین جنگل، خیلی مهربان بود...

در حدود 1400 سال پیش، دنیا پر از فتنه و فساد و جنگ و خونریزی بود. امپراتوری‌های باستانی در راه زوال و انقراض بودند. تمدن‌های کهن براثر فساد و فاصله میان فقرا و ثروتمندان و ظلم و ستم زورمندان می رفتند متلاشی شوند.

یکی بود یکی نبود. غیر از خدا هیچ‌کس نبود. فصل کار بود و مورچه که از موجودات فعال و بسیار زحمت‌کشی‌یه، مشغول جمع‌آوری غذا برای زمستون بود...

یکی بود یکی نبود. غیر از خدا هیچکس نبود. توی دنیای قشنگ، زیر سقف آسمون آبی رنگ، پشت یک کوه کبود سربلند، توی یک جنگل سرسبز و قشنگ، یه ننه نقلی بود و دوتا پلنگ، یه خروس، یه خر، یه خرگوش زرنگ ...