خیاطی لاف‌زن که خیاط چندان خوبی هم نبود به سرش زد برود و دنیا را بگردد. وقتی شرایط فراهم شد، او محل کارش را ترک کرد و راه سفر در پیش گرفت.

یکی بود یکی نبود، پسرک فقیری بود که پدر و مادرش را از دست داده بود. قاضی شهر او را به کشاورزی ثروتمند داد تا بزرگش کند.

سه زن که به گُل تبدیل شده بودند، در یک مزرعه روییدند. یکی از آن‌ها اجازه داشت هر شب به خانه‌اش برود

من به سرزمین شلورافن رفته بودم. برخی از مردم آنجا را «بهشت دیوانگان» می‌نامند.

استاد کوبلرسال مردی ریزنقش، استخوانی و پرکار بود. به خاطر تحرک و فعالیت زیادش جایی بند نمی‌شد.