روزی روزگاری در وسط یک دریای بزرگ، جزیره کوچکی بود. جزیره پوشیده از درختان بزرگ و تنومند بود.

در روزگارهای خیلی دور، پسری به نام سندباد با مادر فقیرش زندگی می‌کرد.

روزی از روزها، شاگی و دوستانش سوار ماشین شدند تا به شهر دیگری بروند. جاده از وسط بیابان می‌گذشت.

روز اول ماه مبارک رمضان بود و مریم با پدر و مادرش روزه گرفته بود. زهرا، دوست مریم هم روزه بود. اما روزه ی کله گنجشکی.

داوود و محمد با هم دوست بودند. داوود کتاب نقاشی که پدرش برایش خریده بود را آورد تا با دوستش نقاشی کنند.