یکی بود یکی نبود، غیر از خدا هیچ‌کس نبود. روزی از روزها پسر کوچولویی صاحب یک پیراهن قشنگ شد. پیراهن، سفید بود و از بالا تا پایین پنج‌تا دکمه داشت. دکمه‌ها را برای باز و بسته کردن جلوی پیراهن می‌دوزند.

یکی بود یکی نبود، غیر از خدا هیچ‌کس نبود. روزی روزگاری بز بازیگوشی بود که هیچ‌وقت ساکت و آرام نبود. گوسفندها و بزها به او می‌گفتند: «کاشکی زنگوله به گردن تو می‌افتاد.»

یکی بود یکی نبود، غیر از خدا هیچ‌کس نبود. روزی روزگاری گرگی از جایی می‌گذشت. گرگ، سر راه خودش چند هویج تازه دید. با خودش گفت: «هویج، غذای خرگوش است. خرگوش هم غذای گرگ است.

یکی بود یکی نبود، غیر از خدا هیچ‌کس نبود. روزی روزگاری در یک جالیز، هندوانه و خربزه و طالبی‌ای باهم دوست بودند. بله، این سه تا دوست، همیشه باهم می‌گفتند و می‌خندیدند و خوش بودند.

یکی بود یکی نبود، غیر از خدا هیچ‌کس نبود. روزی روزگاری گوزنی که از راه رفتن در جنگل خسته و تشنه شده بود، کنار جوی آب بزرگی که در جنگل بود رفت تا آب بخورد. گوزن در حال آب خوردن بود که فیلی هم از راه رسید.