قصه کودکانه کارتونی  برای وقت خواب کودکان گربه جادویی (این نوشته در تاریخ ۲۹ شهریور ۱۴۰۰ بروزرسانی شد.)

روزهای آخر تابستان بود. هوای دشت گرم و مه‌آلود و خفه بود. زمین تفتیده بود و می‌جوشید. هُرم گرما مثل آتش دوزخ بدن را می جزاند. بدتر آنکه باغ‌های خرما را آب داده بودند،

برف سال 1307 همه را به یاد صاحب‌اختیار و ستون‌هایش و این شعر انداخت. تا زانو در برف می‌نشست. کوچه‌های تنگ و ترش شیراز کهن با آن قلوه کاری، غرق گل‌ولای بود. عبور مشکل بود.

صبح دوم یا سوم اردیبهشت بود، خورشید مثل غنچه گل شکفت و به شیراز نور پاشید، عطر بهارنارنج سرتاسر کوچه‌ها را پر کرده بود، مست‌وملنگ و سرشار از لذت دیدار صبح، آماده رفتن مدرسه بودم.

یکی بود یکی نبود غیر از خدا کسی نبود. سال‌ها پیش در یک ده بزرگ مردی زندگی می‌کرد. این مرد به‌جای اینکه کار کند و زحمت بکشد همیشه در گوشه‌ای می‌نشست و فکر می‌کرد