روزی بود و روزگاری بود. یک شب نصف شب جبرئیل که فرشتۀ پیغام‌رسان خداست، شنید که خداوند می‌گوید: «بلی ای بندۀ من» و به صدای دعا و عبادت یکی از بندگانش جواب می‌دهد.

روزی بود، روزگاری بود. یک کودک سیاه‌پوست فقیر بود که چند برادر و خواهر کوچک‌تر داشت. پدرش از دنیا رفته بود و مادرش جز خانه‌داری کاری نداشت و این کودک که بزرگ‌تر از همۀ بچه‌ها بود روزها می‌رفت کنار دریا ماهی می‌گرفت

روزی بود، روزگاری بود. یک روز حضرت عیسی علیه‌السلام با چند نفر از همراهان از راهی می‌گذشت و به جایی رسیدند که لاشه سگ مرده‌ای افتاده بود.

روزی بود، روزگاری بود. یک روز سلطان محمود غزنوی با امیران لشکر خود به‌قصد شکار به صحرا رفت. در کنار تپه‌ای سرسبز و پردرخت که دیدن آن از دور آسان بود، قرارگاهی ترتیب دادند و چادر سلطان را بر سر پا کردند. خدمتکاران به تهیه ناهار مشغول شدند و لشکریان به دیدبانی راه‌ها گماشته شدند

محمد (صلی‌الله علیه و آله) از قبیلۀ قریش، از خانواده بنی‌هاشم در سال ۵۷۱ میلادی (سال معروف به عام‌الفیل) در روز هفدهم ماه ربیع‌الاول در مکه متولد شد.