شرکت‌کنندگان دست‌های یکدیگر را گرفته و نیم حلقه‌ای را تشکیل می‌دهند، دو نفر که از قدرت و چابکی مناسبی برخوردار باشند به‌عنوان عمو زنجیرباف و سرگروه انتخاب‌شده و در دو سر این نیم حلقه قرار می‌گیرند.

در این بازی به‌قیدقرعه، یکی از بازیکنان روی زمین نشسته و پاهای خود را دراز می‌کند، سپس همه بازیکنان تک‌به‌تک از روی پاهای او می‌پرند.

در مسابقات شترسواری از هر دو نوع شتر دوکوهانه و یک کوهانه استفاده می‌شود (شتر بی کوهان که لاما نامیده می‌شود در منطقه خاورمیانه زیست نمی‌کند). وزن شتر دوکوهانه به ۷۵۰ تا ۸۰۰ کیلوگرم می‌رسد

این بازی از قدمت زیادی در ایران برخوردار است و انواع آن در نقاط مختلف ایران اجرا می‌شود. ابتدا به‌قیدقرعه و از طرق گوناگون مانند انداختن قاپ و یا قوطی کبریت و یا نوشتن روی برگه‌های قرعه، افرادی به‌عنوان شاه، وزیر، جلاد و دزد انتخاب می‌شوند.

سوارکاری و انجام بازی‌های نمایشی روی اسب از دیرباز در میان برخی از اقوام ایرانی رواج داشته و هنوز هم به‌صورت انفرادی و یا گروهی در گوشه‌کنار ایران خصوصاً در میان عشایر و یا ترکمن‌ها اجرا می‌شود.