روزی روزگاری وقتی پرومته انسان‌ها را ساخت، دو کوله‌بار به گردن آنان آویخت. او کوله باری را که از جلو آدمیان آویخته بود...

ثروتمندی از اهالی آتن با گروهی از مسافران به سفری دریایی می‌رفت که ناگهان توفانی درگرفت و کشتی غرق شد. تمام مسافران کشتی سعی می‌کردند با شنا خود را به ساحل برسانند؛

کسب‌وکار پینه‌دوزی ناوارد، چنان از رونق افتاده بود که از گرسنگی با مرگ فاصله‌ای نداشت؛ بنابراین تصمیم گرفت به شهری که کسی او را نمی‌شناخت، برود و پزشکی پیشه کند.

پسرکی لوح یکی از همشاگردیان خود را از مدرسه دزدید و به خانه برد. مادر پسرک به‌جای تنبیه پسر خود، او را تشویق کرد.

مردی که سفری طولانی در پیش داشت نذر کرد هر چه در راه یافت با هِرمِس نصف کند.