کلمۀ دوستی اغلب از لبان آدمیان شنیده می‌شود؛ اما دوستان وفادار بسیار نادرند. سقراط، مردی که اگر در شهرتش شریک بودم، با جان‌ودل در سرنوشتش نیز سهیم می‌شدم؛

مردی ثروتمند به همسایگی مردی دَبّاغ نقل‌مکان کرد. مرد ثروتمند که تاب تحمل بوی ناخوشایند پوست‌های دباغی را نداشت، مرتب از دباغ می‌خواست به جای دیگری برود؛

پسرکی برای شستشوی خود به رودخانه رفته بود که ناگهان احساس کرد با غرق شدن فاصله‌ای ندارد.

پیرمردی ترسو، تنها یک پسر داشت. پسر، بسیار شجاع و نترس و شیفتۀ شکار بود. شبی پدر خواب دید که شیری پسرش را کشته است.

پزشکی به هنگام دیدار یکی از بیمارانش حال او را پرسید. بیمار پاسخ داد که به‌شدت عرق می‌کند. پزشک گفت: «نشانۀ خوبی است.»