داستانهای امام زمان (عج):
یازده مهدی از اولاد پیامبر (ص)
عبداللَّه بن عباس میگوید:
پیامبر اسلام صلی الله علیه وآله وسلم فرمود: در شب معراج، هنگامی که خداوند – جلجلاله – مرا عروج داد ندای حق را شنیدم که میفرمود: یا محمّد!
– لبیک ای پروردگار بزرگ!
– آیا میدانی ساکنان عالم بالا در چه موضوعی اختلافنظر دارند؟
– پروردگارا! نمیدانم.
– آیا هنوز وزیر، برادر و جانشینی بعد از خود از میان بنیآدم برنگزیدهای؟
– پروردگارا! چه کسی را باید برگزینیم؟ تو او را برای من انتخاب کن.
– من برای تو از میان بنیآدم علی را برگزیدهام.
– پروردگارا! او پسر عموی من است.
– بلکه او وارث تو و وارث علم من بعد از تو است، و صاحب پرچم تو و پرچم حمد، در روز قیامت و صاحب حوض توست تا هر مؤمنی را که از امّت تو وارد بهشت میشود، از آب آن سیراب کند.
یا محمّد! من به خود به سختی سوگند خوردهام کسی که دوستدار تو و اهلبیت تو و فرزندان پاک تو نباشد، از آب آن حوض ننوشد. به راستی، به راستی میگویم: ای محمّد! تمام امّت تو را وارد بهشت خواهم کرد جز کسی که خود ابا کند.
– چگونه کسی از ورود به بهشت ابا میکند؟
– من تو را از میان خلق خود برگزیدم و برای تو نیز جانشینی انتخاب نمودم، تا برای تو به منزله هارون باشد برای موسی، جز آن که هارون نیز نبی بود، امّا ] بعد از تو پیامبری نخواهد بود. محبّت او را در قلب تو خواهم نهاد، و او را پدر فرزندان تو قرار خواهم داد. پس حقّ او بر امّت تو مانند حق توست بر ایشان آنگاه که زنده بودی و در میان ایشان به سر میبُردی؛ هر کس حق او را نادیده بگیرد حق تو را ضایع ساخته است، و هرکه از دوستی او سر باز زند از دوستی تو ابا نموده است، و هر که از دوستی تو سر باز زند، گویی از ورود به بهشت ابا نموده است.
آنگاه من به سجده افتادم، و شکر الهی را به خاطر نعمتی که به من ارزانی داشته به جای آوردم. در این هنگام دوباره ندا رسید:
– یا محمّد! سر بردار هرچه میخواهی از ما بخواه، تا به تو عطا کنیم.
– پروردگارا! تمام امّت مرا تحت ولایت علی بن ابیطالب علیه السلام قرار ده تا روز قیامت همه اطراف حوض من باشند.
– یا محمّد! پیش از این که بندگان خود را خلق کنم، سرنوشت آنان را میدانم و بر اساس آن، هر که را بخواهم هلاک میکنم و هر که را بخواهم هدایت مینمایم. علم تو را بعد از تو به علی داده، و او را وزیر و جانشین بعد از تو قرار دادهام تا خلیفه تو برای اهل و امّت تو باشد.
اراده من چنین است کسی که با او دشمنی کند و منکر ولایت او بعد از تو باشد، داخل بهشت نگردد. و هر که با او دشمنی کند، با تو دشمنی نموده، و هرکه با تو دشمنی کند با من دشمنی نموده، و هرکه دوستدار او باشد، دوستدار توست، و هرکه دوستدار تو باشد، دوستدار من است.
به او این فضیلت را دادیم، و به تو این چنین عطا خواهیم کرد که از صلب او یازده «مهدی» که همه از فرزندان تو و دختر تو – فاطمه زهراعلیها السلام – باشند، خارج کنیم.
– پرودگارا! چه زمانی وقت آن میشود؟
– هنگامی که دانایی از بین رود و جهالت آشکار گردد؛
قاریان قرآن زیاد باشند و عالمان آن اندک؛
قتل و خونریزی زیاد شود؛
فقهای هدایتگر کاستی گیرند، و فقهای گمراه و خیانتکار زیاد شوند؛
شاعران زیاد شوند؛
امّت تو قبرستانها را مسجد کنند؛
قرآنها و مساجد را طلاکاری و زینت نمایند؛
ظلم و فساد زیاد شود وکارهای نکوهیده آشکار گردد، و امّت تو امر به منکر و نهی از معروف کنند؛
مردان با مردان و زنان با زنان خود را ارضا نمایند؛
پادشاهان کافر، دوستان آنها فاجر، یاران آنها ظالم و مشاوران آنها فاسق باشند؛
سه خسوف، یکی در شرق و یکی در غرب و دیگری در جزیرةالعرب به وقوع بپیوندد.
شهر بصره به دست مردی از ذریه تو – که پیروانش مردمی از افریقا هستند – خراب شود؛
مردمی از اولاد حسین بن علی قیام کند؛
دجال از سوی شرق و سرزمین سیستان ظاهر شود؛
سفیانی ظهور کند؛
– پروردگار! پس از من، چقدر فتنه و آشوب برخواهد خاست.