گریپفروت چگونه نامگذاری شد؟
گردونهی دانش برای کودکان و نوجوانان
گریپفروت (میوه انگوری) میوهای است تقریباً دو برابر یک پرتقال معمولی، و خیلی بزرگتر از «گریپ» (grape به معنی «انگور»). ولی نام این میوه از نام انگور گرفته شده است. اگر روزی گذرتان به باغ گریپفروت بیفتد به دلیل این تقلید نام پی خواهید برد. این میوه سنگین، خوشه وار، همچون انگور، از شاخهها میآویزد، و در هر خوشه تا ۱۸ گریپفروت دیده میشود. بنابراین، میبینیم که نام گریپفروت از تشابه همین شکل ظاهر این میوه با انگور (یا «گریپ») گرفته شده است.
اسپانیاییها، نخستین مردمی بودند که میوههایی چون پرتغال و لیمو و گریپفروت را با خود به فلوریدا در جنوب ایالاتمتحده آمریکا و جزایر هند غربی بردند. اما آن زمان، درخت گریپفروت را فقط به دلیل قشنگ بودنش در باغها میکاشتند. درخت این میوه، شکوفههایی سفید و خوشبو و برگهایی تیره و براق دارد.
در آن روزها، تعداد انگشتشماری از مردم بودند که میوه این درخت را میخوردند. آنها از طعم نسبتاً تلخ گریپفروت خوششان نمیآمد. به همین علت تمام کسانی که در باغ یا خانهشان درخت گریپفروت داشتند آنقدر میوهاش را نمیچیدند تا خودش میریخت و در همانجا میپوسید.
نخستین خریداران گریپفروت که بازاری برای این میوه ایجاد کردند، میهمانانی بودند که برای گردش به جنوب آمریکا میآمدند. اینان در اواخر سده نوزدهم بر قطار مینشستند و برای گذراندن تعطیلات زمستانی خود به فلوریدا میرفتند. آنها از گریپفروت خوششان آمده بود، و غالباً هنگام بازگشت، مقداری از آن را با خود میبردند.
نخستین محموله گریپفروت در فاصله سالهای 1880-1885 به نیویورک و فیلادلفیا فرستاده شد. این اولین بازار فروش گریپفروت بود. ازآنپس باغهای گریپفروت در کالیفرنیا نیز رونق گرفت. اما تعدادشان از باغهای فلوریدا کمتر بود. امروزه این میوه در بخشهایی از تگزاس، آریزونا، کوبا و جاماییکا کشت میشود.
درخت گریپفروت کوچک است و ارتفاعش از 7.5 متر بیشتر نمیشود. گریپفروت انواع گوناگون دارد. ولی بهترین گونههای شناختهشده آن عبارتاند از ونکن، بیدانهی مارش، و والترز.