نمایشنامه قرآنی «قوم عاد» برگرفته از آیات قرآن

پنج نمایشنامه قرآنی

قوم نوح

قوم عاد

قوم ثمود

قوم لوط

موسی و فرعون

قوم عاد

بازنویسی نمایشی آیات قرآن

نگارنده: هادی قربانی

***

به نام خدا

راوی:

سرگذشت هود، برادر قوم عاد را یاد کن آن زمان که قومش را در سرزمین «احقاف» بیم داد؛ درحالی‌که پیامبران بسیاری پیش از او در گذشته‌های دور و نزدیک آمده بودند. ⁽¹⁾

هود:

ای قوم من! تنها خدا را پرستش کنید که شمارا جز او معبودی نیست. آیا پرهیزکاری پیشه نمی‌کنید؟⁽²⁾

قوم:

ای هود! ما تو را در نادانی و سبک‌مغزی می‌بینیم؟ ⁽³⁾

هود:

ای قوم من! در من هیچ سفاهت نیست، بلکه من فرستاده‌ای از جانب پروردگار جهانیانم (⁴⁾ تا پیام‌های پروردگارم را به شما ابلاغ کنم و من شمارا خیرخواهی امین هستم. ⁽⁵⁾ آیا تعجب کرده‌اید که فرمان آگاهی‌بخش پروردگارتان را مردی از میان خودتان به شما می‌رساند تا شمارا از مجازات الهی بیم دهد؟⁽⁶⁾

قوم:

ما تو را از دروغ‌گویان می‌پنداریم. ⁽⁷⁾ نظر ما درباره تو فقط این است که بعضی از خدایان ما به تو زیان رسانده و عقلت را ربوده‌اند. ⁽⁸⁾

هود:

من خدا را به شهادت می‌طلبم و شما نیز گواه من باشید که من ازآنچه شریک خداوند قرار می‌دهید بیزارم. ⁽⁹⁾

قوم:

ما هرگز به تو ایمان نمی‌آوریم. ⁽¹⁰⁾

هود:

ای قوم! جز خدای یگانه را نپرستید که بر شما از عذاب روزی بزرگ می‌ترسم. ⁽¹¹⁾

قوم:

آیا آمده‌ای کــه بــا دروغ‌هایت ما را از خدایانمان بازگردانی. ⁽¹²⁾ که تنها خدای یگانه‌ای را بپرستیم و آنچه را پدرانمان می‌پرستیدند وانهیم؟ ⁽¹³⁾ ما خدایانمان را به خاطر حرف تو رها نمی‌کنیم. ⁽¹⁴⁾

هود:

ای قوم! خدا را پرستش کنید که جز او معبودی ندارید. پرستش خدایان، بهتانی بیش نیست. ⁽¹⁵⁾ آیا با من درباره اسم‌هایی جدال می‌کنید که خودتان روی بت‌ها گذاشته و آن‌ها را خدا می‌خوانید؟ درحالی‌که خدا هیچ حکمی درباره اصالت آن‌ها نازل نکرده است. ⁽¹⁶⁾ پلیدی گناه و غضب پروردگارتان شمارا فراگرفته است. ⁽¹⁷⁾

قوم:

ای هود! تو هم دلیل روشنی برای ما نیاورده‌ای و ما هم خدایان خود را به خاطر حرف تو رها نمی‌کنیم و هرگز به تو ایمان نخواهیم آورد. ⁽¹⁸⁾

هود:

آیا بیهوده بر هر مکان بلندی نشانه‌ای برمی‌افرازید. ⁽¹⁹⁾ و قصرها و قلعه‌های زیبا و مستحکم بنا می‌کنید، شاید که در دنیا جاودانه بمانید؟⁽²⁰⁾

قوم:

نیرومندتر از ما کیست؟⁽²¹⁾

هود:

به یادآورید هنگامی را که خداوند شمارا جانشینان قوم نوح قرار داد و از جهت آفرینش جسمانی، بدن‌های شمارا بلندقامت و قوی‌هیکل ساخت. ⁽²²⁾ ای قوم من! از پروردگار خویش طلب آمرزش کنید و بعد به‌سوی او بازگردید تا باران آسمان را پیاپی بر شما فرو فرستد و نیرویی به نیرویتان بیفزاید و گنه کارانه روی از حق برنتابید. ⁽²³⁾ پس اگر روی برگردانید، من پیامی را که مأمور ابلاغ بوده‌ام به شما رساندم و پروردگارم گروه دیگری را جانشین شما می‌کند و کمترین ضرری از شما به او نمی‌رسد چراکه پروردگارم خود، نگهبان هر چیز است. ⁽²⁴⁾

قوم:

پس اگر راست می‌گویی، آنچه از بلا و عذاب به ما وعده می‌دهی، بیاور! ⁽²⁵⁾

هود:

علم آن تنها در نزد خداوند است و خود می‌داند چه زمان شمارا مجازات کند. من آنچه را که باید، به شما می‌رسانم لیک شمارا قومی می‌بینم که پیوسته در جهل و بی‌خبری هستید. ⁽²⁶⁾ پس منتظر بمانید؛ من نیز با شما منتظر می‌مانم. ⁽²⁷⁾

راوی:

و هنگامه عذاب در رسید و آنگاه‌که آن را به شکل ابر گسترده‌ای دیدند که به‌سوی دره‌ها و آبگیرهایشان روان بود با خوشحالی گفتند: ⁽²⁸⁾

قوم:

ابری باران‌زاست که بر ما خواهد بارید. ⁽²⁹⁾

گروه کر:

بلکه آن همان چیزی است که بر آمدنش شتاب می‌کردید؛ تندبادی است که عذابی دردناک در آن است. ⁽³⁰⁾ تندبادی که همه‌چیز را بــه فرمان پروردگارش در هم می‌کوبد و نابود می‌کند. ⁽³¹⁾ و بر چیزی نمی‌گذرد مگر اینکه آن را پوسیده می‌سازد. ⁽³²⁾ و مردمان را همچون تنه‌های نخل ریشه‌کن شده از جا برمی‌کند. ^{(33) و} اگر آنجا بودی می‌دیدی که اجساد قوم، همچون تنه‌های پوسیده و توخالی نخل، در میان این تندباد، بر زمین افتاده و هلاک شده‌اند. ⁽³⁴⁾ پس چرا خدایانی که غیر از خــدا به وساطت گرفته بودند یاری‌شان نکردند؟ بلکه از میانشان گم شدند و این بود حاصل دروغ آن‌ها و آنچه بهتان می‌زدند. ⁽³⁵⁾

راوی:

و اما قوم عاد با تندبادی طغیانگر و سرد و پر صدا نابود شدند. ⁽³⁶⁾ که خداوند هفت شب و هشت روز پی‌درپی بر آن‌ها مسلط ساخت. ⁽³⁷⁾ تندبادی وحشتناک و سرد، در روزی همیشه منحوس. ⁽³⁸⁾ تندبادی نازا و بی‌باران (³⁹⁾ که چون صبح بر آن‌ها دمید جز خانه‌های متروکشان چیزی به چشم نمی‌خورد. ⁽⁴⁰⁾

گروه کر:

و این قوم عاد بود که آیات پروردگارشان را انکار کردند و پیامبران او را نافرمانی و از فرمان هر ستمگر حق‌ستیز پیروی کردند. ⁽⁴¹⁾ ما بدان‌ها قدرتی دادیم که به شما ندادیم و بدیشان گوش و چشم و دل دادیم اما گوش‌ها و چشم‌ها و دل‌هایشان به کارشان نخورد چراکه آیات خدا را انکار می‌کردند و سرانجام، آنچه را به تمسخر می‌گرفتند، خودشان را فراگرفت. ⁽⁴²⁾ آیا ندیدی پروردگارت با قوم عاد (⁴³⁾ و با شهر ارم، شهر ستون‌ها (^{44) که} همانندش در سرزمین‌ها آفریده نشده بود، چه کرد؟ ⁽⁴⁵⁾

پایان

منابع آیات (قوم عاد):

1- احقاف 21                       16- اعراف 71                    31- احقاف 25

2- اعراف 65                        17- اعراف 71                    32- ذاریات 42

3- اعراف 66                        18- هود 53                      33- قمر 20

4- اعراف 67                        19- شعرا 128                   34- حاقه 7

5- اعراف 68                        20- شعرا 129                   35- احقاف 28

6- اعراف 69                        21- فصلت 15                   36- حاقه 6

7- اعراف 66                        22- اعراف 69                    37- حاقه 7

8- هود 54                          23- هود 52                      38- قمر 19

9- هود 54                          24- هود 57                      39- ذاریات 41

10- هود 53                        25- اعراف 70                    40- احقاف 25

11- احقاف 21                     26- احقاف 23                   41- هود 59

12- احقاف 22                     27- اعراف 71                    42- احقاف 26

13- اعراف 70                      28- احقاف 24                   43- فجر 6

14- هود 53                        29- احقاف 24                   44- فجر 7

15- هود 50                         30- احقاف 2                       45- فجر 8